بررسی آلودگی‌های انگلی گوارشی مرغهای بومی استان همدان

بررسی آلودگی های انگلی گوارشی مرغهای بومی استان همدان این مطالعه طی بهمن ماه 92 لغایت تیرماه93  با بررسی 400نمونه مدفوع  مرغهای بومی استان همدان از تعداد 47 روستا جمع آوری گردید. گونه های زیادی از کرمهای دستگاه گوارش وجود دارد که طیور و سایر پرندگان را مبتلا می کنند. بسیاری از این گونه ها میزبان اختصاصی ندارند . اکثر این کرمها به آسانی با چشم قابل مشاهده اند، وتعدادی از آنها کوچکند و به آسانی دیده نمی شوند. اکثر کرمها به وسیله یک میزبان واسطه بی مهره ( حشرات، کرمهای خاکی ، حلزونها ،‌ زالوها)‌انتقال می یابند در مرغهای بومی که دارای چرای آزاد هستند میزان آلودگی به نسبت افزایش پیدا می کند، بدلیل آنکه در آنها میزبانهای واسطه حضور دارند. حشرات می توانند برای طیوری که به طور متراکم پرورش می یابند به عنوان میزبان واسطه عمل نمایند.(سایت سازمان دامپزشکی کشور) در این مطالعه که بصورت تصادفی از تعداد 47 روستا که در استان همدان واقع شده اند، از مدفوع مرغهای بومی این مناطق نمونه برداری انجام شد که از 400 نمونه مدفوع تعداد 100 نمونه مرغ، 100 نمونه خروس، 100 نمونه بوقلمون و 100 نمونه اردک جمع آوری گردید و در آزمایشگاه بااستفاده از روش های معمول شناورسازی یا رسوبی به طریقه میکروسکوپی تحت آزمایش شناسایی تخم انگل ها قرار گرفتند.  نتایج بدست آمده حکایت از آن را دارد که 7/5 % مرغهای بومی مورد مطالعه علائمی مانند اسهال، ژولیدگی پر را داشته اند. بررسی انجام شده نشان داد که از 100 عدد نمونه مدفوع مرغ 100% آلوده، از 100 عدد خروس 100% آلوده، در مورد بوقلمون از 95 عدد نمونه مدفوع 8/23% آلوده بوده و از 105 عدد نمونه مدفوع اردک 2/26% آلوده می باشد.